No i doczekałam się. Po dwóch i pół miesiąca w końcu sprawdziłam, że za bramą naszego ogrodzenia nadal jest świat. Gdzie się mogłam udać? Oczywiście na targowisko, na starocie. Przyznaję, że czułam sie lekko nieswojo. I ostrożnie. Co prawda cała epidemia przeszła mi koło nosa, bo spedziałam ją w domu, na wsi, wśród zieleni i…